Ίσως το πιο εύκολο γλυκό αλλά και το πιο έντονα συνδεδεμένο με την παιδική μας ηλικία είναι το κέικ. Ακόμα θυμάμαι τα απογεύματα των Κυριακών που μας φώναζε η μητέρα μου για να ετοιμάσουμε τη ζύμη του κέικ. Αναθέτοντας στον καθένα από μία δουλειά μας έκανε να συμμετέχουμε στην παρασκευή του και έτσι το αγαπούσαμε ακόμα περισσότερο. Και η μεγαλύτερη ανταμοιβή μας ήταν που μας άφηνε να γλείψουμε και να καθαρίσουμε στο τέλος το μπολ με τη ζύμη! Αυτές ήταν και οι πρώτες μνήμες μου στην κουζίνα, εκείνες που με έκαναν να εκτιμήσω και να αγαπήσω την διαδικασία παρασκευής του φαγητού. Ζύμη: 1 κούπα γάλα φουντουκιού 1 κ.σ. μηλόξυδο 2 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις 1 κούπα ζάχαρη καρύδας 3/4 κούπας σκόνη κακάο 3 κ.γλ. μαγειρική σόδα 1/2 κ.γλ. αλάτι 1/2 κούπα ηλιέλαιο 2 πολύ ώριμες λιωμένες μπανάνες 1 κούπα βραστό νερό 10 σταγόνες εκχύλισμα βανίλιας Αναμειγνύω το γάλα φουντουκιού με το μηλόξυδο και τα αφήνω στην άκρη. Βάζω όλα τα στερεά σε ένα μεγάλο μπολ και ανακατεύω. Στην συνέχεια προσθέτω και τα υγρά, μαζί με το γάλα και το μηλόξυδο. Σημείωση: αν δεν φτιάξω γλάσο ή μου αρέσει να είναι πιο γλυκό το κέικ, μπορώ να προσθέσω άλλη μισή κούπα ζάχαρη καρύδας. Τοποθετώ το μείγμα σε φόρμα για κέικ και ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου για 45-50 λεπτά περίπου, ελέγχοντας με ένα μαχαίρι (μετά τα 35 λεπτά ψησίματος) αν βγαίνει καθαρό από τη ζύμη. Προτιμώ να το βγάλω όταν ακόμα η ζύμη είναι ελάχιστα υγρή στο κέντρο. Αυτό θα του δώσει μία ζουμερή υφή, όπως περίπου τα brownies. Γλάσο: 1 κούπα ζάχαρη άχνη 60 γρ. φυτικό βούτυρο 2 κ.σ. γιούρτι καρύδας με βανίλια (ή 2 κ.σ. φυτικό γάλα) 15 σταγόνες εκχύλισμα βανίλιας 4 κ.σ. κατεψυγμένα μύρτιλλα 5-6 αποξηραμένα άνθη άγριου τριαντάφυλλου 4-5 κομμάτια μαύρης κουβερτούρας τριμμένης Ανακατεύω πολύ καλά το βούτυρο (κρύο) με τη ζάχαρη άχνη. Προσθέτω τη βανίλια, ανακατεύω καλά και απλώνω την μισή βουτυρόκρεμα πάνω στο κρύο και ξεφορμαρισμένο κέικ. Αναμειγνύω στην υπόλοιπη κρέμα τα μύρτιλλα, χωρίς να ανακατέψω έντονα ώστε να παραμείνει πιο ανοιχτόχρωμη η κρέμα. Την απλώνω κι αυτή πάνω στο κέικ και γαρνίρω με τα υπόλοιπα υλικά, την τριμμένη σοκολάτα και τα τριμμένα άνθη τριαντάφυλλου. Αν θέλω ρίχνω από πάνω και μερικά ακόμα μύρτιλλα Μια πολύ εύκολη αλλά και πολύ ιδιαίτερη συνταγή για το κλασικό σοκολατένιο μας κέικ, που θα ευχαριστήσει τους πάντες!

Το cheese cake είναι ένα από τα γλυκά που αρέσουν σχεδόν σε όλους. Η vegan ζαχαροπλαστική είναι ευτυχώς πολύ πλούσια σε παραλλαγές του. Εδώ έφτιαξα μία εκδοχή όπου η κρέμα έχει γεύση λευκής σοκολάτας και το περιγράφω σε δύο εκδοχές: την ωμοφαγική και την μαγειρεμένη. Βάση: Για την απλή εκδοχή: 1 κουτί μπισκότα digestive χωρίς φοινικέλαιο 3-4 κ.σ. λάδι καρύδας Τα χτυπάω λίγα λίγα στον επεξεργαστή τροφίμων. Τοποθετώ τα τρίμματα σε ένα μπολ, προσθέτω το λάδι καρύδας και ανακατεύω καλά με τα χέρια. Στρώνω σε ένα τσέρκι 26 εκ. (που το έχω βουτυρώσει ελαφρώς με λίγο λάδι καρύδας) το μείγμα πιέζοντάς το αρκετά με τον πάτο ενός ποτηριού, ώστε να καλύψει όλο τον πάτο από το τσέρκι σε ομοιόμορφο πάχος. Τοποθετώ στο ψυγείο μέχρι να ετοιμαστεί η κρέμα. Για την ωμοφαγική εκδοχή: 1 κούπα καρύδια 1 κούπα χουρμάδες αποξηραμένοι κ μουλιασμένοι 2 κ.σ. λάδι καρύδας 1/3 κ.γ. αλάτι Τρίβω τα καρύδια σε ένα δυνατό μπλέντερ. Στην συνέχεια στραγγίζω τους χουρμάδες και τους προσθέτω στο μπλέντερ με το λάδι και το αλάτι. Χτυπάω λίγο ακόμα ώστε να γίνει ένα ομοιογενές εύπλαστο μείγμα. Στρώνω το μείγμα πιέζοντάς το ελαφρά, ώστε να καλύψει όλο τον πάτο από το τσέρκι 26 εκ. σε ομοιόμορφο πάχος. Τοποθετώ στο ψυγείο μέχρι να ετοιμαστεί η κρέμα. Κρέμα: 500 γρ. κάσιους μουλιασμένα 100 γρ. βούτυρο κακάο 3-4 κ.σ. λάδι καρύδας 2/3 φλ. σιρόπι αγάβης (εναλλακτικά κάνω ένα σιρόπι με ζάχαρη καρύδας και νερό 2:1) 4 κ.σ. χυμό λεμόνι 1 κ.σ. διατροφική μαγιά 1/3 φλ. γάλα σόγιας Μουλιάζω τα κάσιους σε λίγο νερό για 4 ώρες τουλάχιστον. Βάζω σε μπεν-μαρί το λάδι καρύδας και το βούτυρο κακάο μέχρι να λιώσουν. Αν δεν έχω σιρόπι αγάβης, ετοιμάζω το σιρόπι από ζάχαρη καρύδας (2 μέρη ζάχαρη, 1 μέρος νερό) και ζεσταίνω μέχρι να γίνει λίγο παχύρρευστο, σαν σιρόπι σφενδάμου. Βάζω στο μπλέντερ όλα τα υλικά εκτός από το γάλα σόγιας, φροντίζοντας να έχει κρυώσει το σιρόπι. Τα χτυπάω καλά στο μπλέντερ και μόλις γίνει μία παχύρρευστη και ομοιόμορφη κρέμα την απλώνω πάνω στη βάση. Το γάλα σόγιας το προσθέτω σιγά σιγά μέχρι να καταφέρω να κάνω το μείγμα απαλό και κρεμμώδες. Ανάλογα με τα watt του μπλέντερ ή με την υγρασία που έχουν τα κάσιους μπορεί να χρειαστεί λιγότερο ή περισσότερο. Τοποθετώ την φόρμα στην κατάψυξη για 1 ώρα περίπου. Γαρνίρισμα: 1/2 φλ. κατεψυγμένα φρούτα του δάσους 1/4 φλ. ζάχαρη καρύδας 1/4 φλ. νερό 1/2 κ.γ. άγαρ-άγαρ Τοποθετώ τα ανάμεικτα φρούτα (μύρτιλλα, σμέουρα, βατόμουρα, φράουλες, κράνμπερι) σε ένα κατσαρολάκι, προσθέτω τη ζάχαρη, το νερό και το άγαρ-άγαρ, ανακατεύοντας με μια ξύλινη κουτάλα. Μόλις δέσει λίγο η σάλτσα κατεβάζω από τη φωτιά και την αφήνω να κρυώσει. Όχι πολύ ώρα όμως γιατί όταν κρυώνει το άγαρ θα γίνει σαν ζελέ. Τοποθετώ τη σάλτσα πάνω στην κρέμα και ξαναβάζω το γλυκό στην κατάψυξη. Για την ωμοφαγική εκδοχή χρειαζόμαστε ένα θερμόμετρο ζαχαροπλαστικής, ώστε να φροντίσουμε να μην ανέβει η θερμοκρασία της σάλτσας πάνω από τους 40 βαθμούς Κελσίου. Καλό είναι να φυλάξουμε και μερικά φρούτα ολόκληρα (που δεν θα μπουν στη σάλτσα) για το ντεκόρ. Μετά από 2-3 ώρες περίπου που θα έχει παγώσει καλά το γλυκό μας, μπορώ να το κατεβάσω στην συντήρηση, όπου διατηρείται τουλάχιστον 4 μέρες, ποτέ δεν τα καταφέρνει όμως να μείνει τόσο πολύ!

Ή αλλιώς βίγκαν ταραμοσαλάτα και τηγανητά "καλαμαράκια" από πλευρώτους! Για τους περισσότερους που επιλέγουν την ολική φυτοφαγία είναι δύσκολο να αποχωριστούν τη γεύση των τυριών, υπάρχουν όμως και κάποιοι που δυσκολεύονται να αποχωριστούν την γεύση των θαλασσινών. Ανάμεσα σε αυτούς ήμουν κι εγώ, αλλά ήξερα ότι η γεύση είναι μια αίσθηση που εκπαιδεύεται. Έτσι όταν έχεις κάποιο ισχυρό κίνητρο μπορείς να αλλάξεις τα γούστα σου στο φαγητό. Αυτό έκανα κι εγώ μέχρι που ανακάλυψα τα φύκη. Τα οποία όχι μόνο είναι θρεπτικά (καταναλώνοντας 1-2 φορές την εβδομάδα μικρές ποσότητες, προσλαμβάνουμε όλο το ιώδιο που χρειαζόμαστε), αλλά δίνουν και στο πιάτο μας έναν θαλασσινό αέρα! Υλικά για την ταραμοσαλάτα: 3-4 μεσαίες πατάτες 1-2 φύλλα νόρι (φύκη για σούσι) 1/2 φλ. καρύδια τριμμένα 1/2 φλ. νιφάδες βρώμης 3 κ.σ. ελαιόλαδο 2 κ.σ. χυμό λεμόνι 1 κ.σ. μηλόξυδο 1 κ.σ. σόγια σος 1/4 κ.γ. αποξηραμένο σκόρδο 1/2 κ.γ. σκόνη μουστάρδας 1 κ.γ. σκόνη παντζαριού (ή 1 βολβό παντζαριού αλεσμένο) Αλάτι και πιπέρι Εκτέλεση: Καθαρίζω τις πατάτες, τις κόβω σε κύβους και τις βάζω να βράσουν μαζί με τα φύλλα νόρι (αν θέλω λιγότερο έντονη την μυρωδιά της θάλασσας βάζω μόνο το ένα).μόλις βράσουν τις αφήνω να κρυώσουν και μετά τις βάζω στον επεξεργαστή τροφίμων μαζί με λίγο από το ζουμί που έβρασαν και τα μισά φύκη, προσθέτω τα υπόλοιπα υλικά και τα χτυπάω μέχρι να γίνει μια παχύρρευστη ροζ κρέμα, σαν ταραμάς. Δοκιμάζω και συμπληρώνω με αλάτι, πιπέρι ή λεμόνι για να διορθώσω την γεύση στα γούστα μου, ή λίγο από τον ζωμό αν θέλω να γίνει πιο αραιή. Την αδειάζω σε γυάλινο βάζο και τοποθετώ στο ψυγείο. Την επόμενη μέρα έχουν δέσει ακόμα περισσότερο οι γεύσεις. Υλικά για τα "καλαμαράκια" 1 πακέτο μανιτάρια πλευρώτους 1 πακέτο μανιτάρια λεντινούλα ή λευκά στρογγυλά 1 φλ. μπύρα 1/2 φλ. ζωμό με φύλλο νόρι 1/4 κ.γ. αποξηραμένο σκόρδο 1 κ.γ. σόδα μαγειρική 1/2 κ.γ. κουρκουμά σε σκόνη 1 1/2 φλ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις (ή ρυζάλευρο αν δεν θέλω γλουτένη) 1/3 φλ. ελαιόλαδο Αλάτι και πιπέρι Για το πανάρισμα/τηγάνισμα: 2 φλ. αλεύρι σκληρό ολικής (ή τριμμένη φρυγανιά ή πολέντα αν δεν θέλω γλουτένη) 2-3 φλ. ηλιέλαιο Εκτέλεση: Χωρίζω τα πλευρώτους και τα πιάνω ένα ένα από το στέλεχος ενώ με το μαχαίρι σχίζω το πάνω μέρος τους σε 3-5 λωρίδες (έτσι θυμίζει λίγο τα "πλοκάμια" αλλά βοηθάει να τηγανιστεί πιο γρήγορα και να πάει παντού το κουρκούτι). Αν θέλω να θυμίζει πιο πολύ καλαμαράκι, μπορώ να αφαιρέσω το κοτσάνι των στρογγυλών μανιταριών και να τους κάνω τρύπα στο κέντρο (με το εργαλείο που βγάζω τα κουκούτσια των μήλων). Ανακατεύω τα υπόλοιπα υλικά για το κουρκούτι, μετά τον ζωμό (χρησιμοποιώ το νερό με το νόρι, από τις πατάτες που έβρασα για την προηγούμενη παρασκευή) και τέλος την μπύρα αργά αργά για να μην αφρίσει πολύ. Βάζω το υλικό για το πανάρισμα σε ένα βαθύ πιάτο και ζεσταίνω καλά το ηλιέλαιο σε μικρή βαθιά κατσαρόλα. Μόλις κάψει αρκετά το λάδι παίρνω ένα ένα τα μανιτάρια, τα εμβαπτίζω στο κουρκούτι, στη συνέχεια τα πασπαλίζω στο αλεύρι (ή φρυγανιά ή πολέντα) και τα βουτάω προσεκτικά στο λάδι. Μόλις κάνουν την χαρακτηριστική χρυσή κρούστα, τα αφαιρώ με τρυπητή κουτάλα, τα τοποθετώ σε απορροφητικό χαρτί και συνεχίζω με την επόμενη δόση μανιταριών. Σερβίρω αφού έχουν κρυώσει μαζί με λίγο λεμονάκι, την παραπάνω "ταραμοσαλάτα", προζυμένιο ψωμί (ή λαγάνα) και βρασμένα μπρόκολα, για να έχω ένα πλήρες και ισορροπημένο γεύμα. Καλή όρεξη!

Αν σου αρέσουν τα μανιτάρια ποτέ δεν μπορείς να προσπεράσεις μια μανιταρόπιτα! Αν ετοιμάζεις κάποιο τραπέζι για φίλους, σίγουρα θα τους εντυπωσιάσεις, ακόμα κι αν χρησιμοποιήσεις έτοιμο φύλλο. Αν έχεις όμως χρόνο, μπορείς να φτιάξεις το δικό σου (σύντομα θα ανέβει συνταγή στην κατηγορία "βάσεις"). Υλικά: 400 γρ φύλλο κουρού 500 γρ μανιτάρια πορτομπέλο 2-3 πιπεριές Φλωρίνης 1 κρεμμύδι 1 μικρό κουνουπίδι 1 σκελίδα σκόρδο 1 κ.σ. σόγια σος 3 κ.σ. διατροφική μαγιά Αλατοπίπερο Ελαιόλαδο Λίγη καπνιστή πάπρικα Εκτέλεση: Βράζω σε λίγο νερό το κουνουπίδι με το κρεμμύδι μέχρι να μαλακώσουν και στο τέλος προσθέτω το σκόρδο ψιλοκομμένο. Μόλις κρυώσουν τα πολτοποιώ στο μπλέντερ με λίγο από τον ζωμό τους μέχρι να γίνουν μια παχύρρευστη κρέμα. Ψιλοκόβω τα πορτομπέλο και τις πιπεριές, τα αναμειγνύω με την κρέμα και τα υπόλοιπα υλικά και τα αφήνω στην άκρη. Λαδώνω το ταψί, αλευρώνω με λίγο ρυζάλευρο και απλώνω το ένα φύλλο. Προσθέτω τη γέμιση, απλώνω το 2ο φύλλο, ενώνω καλά στις άκρες, τρυπάω την επιφάνεια με ένα πιρούνι και αλείφω με λίγο λάδι και από πάνω λίγο ρυζάλευρο. Ψήνω για 40 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς. Κόβω και σερβίρω αφού κρυώσει καλά! Αν ο φούρνος μου είναι πολύ δυνατός, ίσως χρειαστεί να σκεπάσω την πίτα με αλουμινόχαρτο, ώστε να μην αρπάξει από πάνω αλλά να προλάβει να ψηθεί καλά από κάτω. Όταν δεν έχω χρόνο να ανοίξω φύλλα χρησιμοποιώ κατεψυγμένα από το super market. Πλέον υπάρχουν αρκετές μάρκες που είναι φτιαγμένες μόνο με ελαιόλαδο, οπότε δεν έχουν κάποια ζωικά λιπαρά (πχ βούτυρο), καλού κακού όμως διαβάζουμε και τα συστατικά!

Ωμοφαγικό βίγκαν cheese cake με κάσιους και μύρτιλλα. Οι ποσότητες των υλικών είναι για για τσέρκι 24εκ. Τα χρώματα είναι ενδεικτικά. Παίξτε με τα ήδη και τις αναλογίες των φρούτων (μούρων) και δώστε τις δικές σας αποχρώσεις Βάση: 1 1/2 κούπα ανάμεικτοι ξηροί καρποί (αμύγδαλα, ηλιοσπορους, κολοκυθόσπορος) 1 κούπα χουρμάδες αποξηραμένοι κ μουλιασμένοι 2 κ.σ. λάδι καρύδας 3 κ.σ. ωμό κακάο σε σκόνη Τα χτυπάω όλα μαζί σε ένα δυνατό μπλέντερ. Στρώνω το μείγμα πιέζοντάς το ελαφρά, ώστε να καλύψει όλο τον πάτο από το τσέρκι σε ομοιόμορφο πάχος. Κρέμα: 600 γρ. κάσιους μουλιασμένα 1 κονσέρβα κρέμα καρύδας (καλά παγωμένη) 4 κ.σ. λάδι καρύδας 2/3 κούπα σιρόπι σφενδάμου (ή αγάβης) 4 κ.σ. χυμό λεμόνι 20-30 σταγόνες εκχύλισμα βανίλιας 3-4 κ.γλ. κόμμι γκουάρ Μουλιάζω τα κάσιους σε λίγο νερό για 3-4 ώρες. Παίρνω τα μισά περίπου και τα βάζω στο μπλέντερ μαζί με 1/2 κονσέρβα κρέμα καρύδας, 2 κ.σ. λάδι καρύδας, 1/3 κούπα σιρόπι σφενδάμου (ή αγάβης), 2 κ.σ. χυμό λεμόνι, 10-15 σταγόνες εκχύλισμα βανίλιας και 1 κ.γλ. κόμμι γκουάρ. Τα χτυπάω καλά στο μπλέντερ και μόλις γίνει μία παχύρευστη και ομοιόμορφη κρέμα την απλώνω πάνω στη βάση. Αφήνω τουλάχιστον μια ώρα στο ψυγείο. Τα υπόλοιπα μισά κάσιους τα χτυπάω όπως τα προηγούμενα μειώνοντας λίγο το υγρό στοιχείο (κρέμα καρύδας) και βάζοντας 1 γεμάτη κουτάλια κατεψυγμένα μύρτιλλα. Χτυπάω καλά και στρώνω την μισή από την μοβ αυτή κρέμα πάνω στην λευκή. Βάζω πάλι στο ψυγείο. Την άλλη μισή μοβ κρέμα την ξαναχτυπάω με άλλη μία κουτάλια μύρτιλλα και λίγο ακόμα κόμμι γκουάρ, οπότε θα γίνει ακόμα πιο έντονη μοβ. Στρώνω και την τελευταία δόση και αφήνω στο ψυγείο όλη τη νύχτα. Μπορούμε να στολίσουμε την τούρτα μας πριν την σερβίρουμε, με μερικά μύρτιλλα και τριμμένους ξηρούς καρπούς ή με ανάμεικτα φρούτα του δάσους (μύρτιλλα, σμέουρα, βατόμουρα, φράουλες, κράνμπερι). Καλή επιτυχία!

Μορντάκια: τραγανές μπουκιές από όσπρια, βρώμη, ξηρούς καρπούς και πολέντα. Πολλές φορές έχω βρεθεί στο κλασικό debate για το αν πρέπει να δίνουμε στα βίγκαν προϊόντα και φαγητά, ονομασίες που έχουν δημιουργηθεί και αναφέρονται σε ζωικά προϊόντα. Προσωπικά πιστεύω δεν χρειάζεται να υφίσταται μια τέτοια διαμάχη, εφόσον οι λέξεις στην μαγειρική αποτελούν έναν κοινό κώδικα για να μπορούμε να περιγράφουμε το φαγητό που τρώμε. Η μπεσαμέλ για παράδειγμα, είναι διεθνής ονομασία μίας αλμυρής κρέμας που φτιάχνεται από βούτυρο, αλεύρι και γάλα. Αν κάποιος την παρασκευάσει χρησιμοποιώντας αλεύρι χωρίς γλουτένη, ή ελαιόλαδο, ή ρόφημα αμυγδάλου, δεν παύει να είναι ένα είδος κρέμας μπεσαμέλ. Το θέμα των ονομασιών των προϊόντων ξεκίνησε κυρίως από τον χώρο του marketing, με τη δικαιολογία ότι λέξεις όπως γάλα, τυρί, μπιφτέκι κλπ αναφερόμενες σε φυτικά προϊόντα, είναι παραπλανητικές για τον καταναλωτή. Αντίθετα, εγώ θεωρώ παραπλανητικό να μην καλλιεργούμε στον καταναλωτή την συνήθεια να διαβάζει τις ετικέτες των προϊόντων που καταναλώνει. Πόσο παραπλανητικό ακούγεται άλλωστε το "μπιφτέκι λαχανικών" ή το "γάλα βρώμης"; Μπορεί κάποιος να τα μπερδέψει τόσο εύκολα άραγε; Παρόλα αυτά, το να βρίσκεις νέες ονομασίες για πράγματα που έχεις γνωρίσει αλλιώς, έχει σχεδόν το ίδιο ενδιαφέρον με το να φτιάχνεις παραδοσιακές συνταγές αντικαθιστώντας τα ζωικά προϊόντα με φυτικά! Έτσι όταν έφτιαξα αυτά τα "κεφτεδάκια" από ανάμεικτα όσπρια, ξηρούς καρπούς και δημητριακά, άρχισα να ψάχνω για μία εναλλακτική ονομασία. Επειδή έμοιαζαν με τραγανές μπουκίτσες, κατέληξα στην λέξη "mordas" της γλώσσας Εσπεράντο, που σημαίνει "μπουκιά". Κι έτσι τα βάφτισα "μορντάκια". Όπως και να τα πείτε όμως, είναι πεντανόστιμα και πολύ θρεπτικά! Υλικά: 1/3 φλ. πολέντα 1/3 φλ. αλεύρι φακής 1/3 φλ. βρασμένα ρεβίθια 1/3 φλ. νιφάδες βρώμης 1/3 φλ. ανάμεικτοι ξηροί καρποί 1/3 φλ. καθαρισμένο ηλιόσπορο 3 κ.σ. νιφάδες διατροφικής μαγιάς 3 κ.σ. ελαιόλαδο 2 κ.σ. αποξηραμένο κρεμμύδι 1/2 κ.γ. αποξηραμένο σκόρδο 1/2 κ.γ. καπνιστή πάπρικα 1/2 κ.γ. ρίγανη τριμμένη 1 κ.γ. σόδα μαγειρικής 1/2 λεμόνι (χυμό) 250 ml ζωμός από βρασμένα λαχανικά (μπρόκολο και κουνουπίδι) Αλάτι και πιπέρι Λάιμ και μαύρο σουσάμι για το σερβίρισμα Μπρόκολο, κουνουπίδι, λαχανίδα (kale) για συνοδευτικά Εκτέλεση: Βράζω 1 μικρό μπρόκολο και 1 κουνουπίδι (με τα οποία θα συνοδεύσω τα μορντάκια). Φυλάω το ζουμί τους για να ρίξω στη ζύμη. Στο υπόλοιπο νερό βράζω 6-7 φύλλα kale, επίσης για συνοδευτικό. Βάζω στον κάδο του μπλέντερ τις νιφάδες βρώμης, όλους τους ξηρούς καρπούς και τα βρασμένα ρεβίθια και τα χτυπάω μέχρι να γίνουν σκόνη. Τα μεταφέρω σε ένα μεγάλο μπόλ, προσθέτω το αλεύρι, την πολέντα, την διατροφική μαγιά, τη σόδα και τα μυρωδικά. Ανακατεύω, προσθέτω τον χυμό λεμονιού, το λάδι και το νερό σταδιακά (θα πάρει περίπου 3 κουτάλες σερβιρίσματος σούπας ζωμό), μέχρι να γίνει μία ζύμη όπως για τα φαλάφελ. Την αφήνω να ξεκουραστεί. Πάνω σε μια λαδόκολλα στρώνω τα μορντάκια αφού τα πλάσω με δύο κουτάλια: βάζω μισή κουταλιά ζύμη και την μεταφέρω με κυκλικές κινήσεις από το ένα κουτάλι στο άλλο (2-3 φορές), μέχρι να γίνει ένα σταθερό σφιχτό σχεδόν οβάλ σχήμα. Τα ψήνω για 15-20 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς, μέχρι να ροδίσουν. Σερβίρω με τα βρασμένα λαχανικά, μαύρο σουσάμι και στειμμένο λάιμ. Εναλλακτικά, μπορώ να τα ψήσω λιγότερο και μετά να τα προσθέσω σε σάλτσα, να πάρουν μια βράση χωρίς ανακάτεμα και να τα σερβίρω με λευκό ρύζι μπασμάτι. Μπορούμε να τα σερβίρουμε με βρασμένα λαχανικά εποχής αν θέλουμε μία πιο υγιεινή και λάιτ εκδοχή, αλλά ταιριάζει εξίσου και με μια κόκκινη σάλτσα παρέα με πουρέ ή ρύζι. Επίσης, μπορώ να τα τυλίξω σε μια αραβική πίτα σαν φαλάφελ (αφού τα σπάσω με το χέρι μου) προσθέτοντας κάποια σος από ταχίνι, τομάτα, μαρούλι, φρέσκο κόλιανδρο ή μαϊντανό. Καλή επιτυχία!

Κέικ βανίλια-σοκολάτα: το κλασικό μαμαδίστικο κέικ σε εκδοχή ΧΩΡΙΣ αυγά, γάλα, βούτυρο, ζάχαρη, γλουτένη. Κι όμως μπορεί να συμβεί και μάλιστα με όλη τη νοστιμιά και τα αρώματα των παιδικών μας αναμνήσεων! Υλικά: 3 φλ. αλεύρι χωρίς γλουτένη (που φουσκώνει μόνο του) 2 φλ. ζάχαρη καρύδας 2 φλ. γάλα αμυγδάλου 1/2 φλ. ελαιόλαδο (ή άλλο φυτικό λάδι) 1/2 φλ. λάδι καρύδας) 2 κ.γ. μπέικιν πάουντερ 20 σταγόνες εκχύλισμα βανίλιας 20 παστίλιες από ωμό κακάο Εκτέλεση: Ανακατεύω τα στερεά (εκτός του κακάο και 3-4 κ.σ. ζάχαρη). Ανακατεύω και προσθέτω το λάδι, τη βανίλια και 1 1/2 φλ. γάλα αμυγδάλου (αφήνω το 1/2 φλ. για το κακάο). Ρίχνω τη μισή ποσότητα στη φόρμα του κέικ. Ζεσταίνω το αμυγδαλόγαλο που φύλαξα και ρίχνω μέσα τη ζάχαρη καρύδας και την πάστα κακάο. Αφού λιώσει και κρυώσει λίγο, το αναμιγνύω με την υπόλοιπη ζύμη και ρίχνω πάνω από την 1η στρώση. Ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς για 1 ώρα περίπου. Μπορεί να πάρει λιγότερο ή περισσότερο, ανάλογα με το πόσο δυνατός είναι ο φούρνος. Καλό είναι να μην τον ανοίξω πριν περάσουν 45-50 λεπτά, οπότε δοκιμάζω για πρώτη φορά με ένα μαχαίρι αν βγαίνει καθαρό (στο κέντρο περίπου). Αν βγαίνει λερωμένο το αφήνω κι άλλο, μέχρι να βγαίνει καθαρό. Αν έχει παρει πολύ χρώμα από πάνω, το σκεπάζω με αλουμινόχαρτο. Προτείνω να μην βάλετε ούτε άχνη, ούτε γλάσσο. Δεν θέλει γαρνίρισμα γιατί είναι αφράτο και πεντανόστιμο!

Έχουμε πολλούς λόγους να βάζουμε το ταπεινό κρεμμύδι στο καθημερινό μας πιάτο. Καταρχήν για τις αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιϊσταμινικές του ιδιότητες. Επίσης είναι και εξαιρετικά αποτοξινωτικό. Έχει βρεθεί ότι σε συνδυασμό με την κουρκουμίνη μειώνει τον κίνδυνο του καρκίνου του εντέρου, ενώ οι ενώσεις θείου που περιέχει μπορεί να βοηθήσει στην αποβολή πιθανών καρκινογόνων ουσιών από τον οργανισμό. Η κερσετίνη που περιέχει μειώνει σημαντικά την υψηλή αρτηριακή πίεση, ενώ παράλληλα μειώνει τη σκλήρυνση των αρτηριών, οπότε μας βοηθά να τις διατηρήσουμε ελαστικές για περισσότερα χρόνια. Τέλος, η υψηλή κατανάλωση κρεμμυδιών μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένα επίπεδα γλυκόζης, αυξάνοντας την ποσότητα της ελεύθερης ινσουλίνης που είναι διαθέσιμη, οπότε βοηθάει στη ρύθμιση του διαβήτη. Εκτός από τις παραπάνω ωφέλιμες ιδιότητές του, είναι ένα συστατικό που νοστιμίζει σχεδόν κάθε πιάτο της ελληνικής κουζίνας. Όταν δε είναι βασικό συστατικό του φαγητού μας, τότε το απογειώνει! Βίγκαν εκδοχή λοιπόν του κλασικού στιφάδου, με συμπρωταγωνιστή τα μανιτάρια. Ένα γεύμα χειμωνιάτικο, που μου θυμίζει δάσος στο βουνό. Υλικά: 800 γρ κρεμμύδια για στιφάδο 250 γρ μανιτάρια champignion καφέ 100 γρ καρύδια καθαρισμένα 2 μεγάλα πράσσα 1 ποτήρι κρασιού ελαιόλαδο 1/2 ποτήρι κρασιού μηλόξυδο 400 ml κόκκινο κρασί (ημίγλυκο) 1 ποτήρι κρασιού νερό 1 κ.γ. αλάτι ιωδιούχο 1/4 κ.γ. σκόνη σκόρδου 1 κ.γ. θρούμπι 1/2 κ.γ. σκόνη κουρκουμά 5-6 δαφνόφυλλα 1 ξύλο κανέλας Κεϋλάνης 5-6 καρφάκια γαρίφαλου 2 κ.σ. μελάσα Φρεσκοτριμμένο πιπέρι Εκτέλεση: Καθαρίζω τα κρεμμύδια και τα ξεπλένω. Κάνω το ίδιο και με τα πράσσα και τα κόβω σε ροδέλες 1 εκατοστού. Τα βάζω με το λάδι σε μια κατσαρόλα μέχρι να καραμελώσουν. Κόβω τα μανιτάρια στα 4 και σπάω τα καρύδια σε μικρά τρίμματα. Τα προσθέτω στην κατσαρόλα όταν γίνουν διάφανα τα κρεμμύδια. Μόλις πάρουν χρώμα τα μανιτάρια ρίχνω το ξύδι, ανακατεύω και περιμένω να εξατμιστεί η έντονα όξινη μυρωδιά του. Στη συνέχεια ρίχνω το κρασί. Προσθέτω όλα τα μυρωδικά και βράζω μέχρι να εξατμιστεί το αλκοόλ. Μπορεί να χρειαστεί να συμπληρώσω λίγο νερό για να μην μου κολλήσει. Όταν δέσει η σάλτσα προσθέτω την μελάσα, ανακατεύω και κατεβάζω από τη φωτιά. Σερβίρισμα: Αν θέλω να το σερβίρω ως κυρίως πιάτο, μπορώ να βράσω λίγο ρύζι μπασμάτι (αναλογία με νερό 1:2,5), μαζί με αλάτι, τριμμένο πιπέρι και 1 κ.σ. λάδι καρύδας. Βράζω σε μέτρια φωτιά μέχρι να πιει όλο το νερό και να κάνει λακκούβες από πάνω το ρύζι, οπότε το κατεβάζω και σκεπάζω με μια πετσέτα. Μια πράσινη σαλάτα, λίγο προζυμένιο ψωμί κι ένα ποτήρι κόκκινο κρασί ολοκληρώνουν με τον καλύτερο τρόπο το γεύμα!

Ποιος δεν λατρεύει την πίτσα; Εγώ προσωπικά την αγαπώ κι έχω δοκιμάσει πάρα πολλές παραλλαγές τις από τότε που έγινα vegan. Απλές με έτοιμες βάσεις, με δικό μου ζυμάρι, με βάση χωρίς ζυμάρι και χωρίς γλουτένη. Ενώ επάνω βάζω ότι υπάρχει διαθέσιμο κάθε φορά. Εδώ θα δούμε μία καλοκαιρινή εκδοχή με μελιτζάνα και κολοκυθάκια, τα οποία αν τα παραλείψουμε γίνεται μία all weather συνταγή για πίτσα! Ζύμη: 500 γρ αλεύρι που φουσκώνει μόνο του 1 ποτήρι κρασιού ελαιόλαδο 1 - 1 1/2 ποτήρι κρασιού ζεστό νερό 1 ποτήρι κρασιού φυτικό γάλα 1 κ.σ. μηλόξυδο 1/2 κ.γ. αλάτι ιωδιούχο 1/4 κ.γ. ζάχαρη καρύδας 1/2 κ.γ. τριμμένη ρίγανη Ανακατεύω καλά και ζυμώνω μέχρι να ξεκολλάει η ζύμη και να γίνει μαλακή και ελαστική. Απλώνω σε ένα μεγάλο ή δυο μεσαία ταψάκια. Υλικά για την πίτσα: 8-9 κ.σ. σάλτσα τομάτας 1 κολοκυθάκι 1 μελιτζάνα 1 πιπεριά Φλωρίνης 5-6 μικρά λουκανικάκια τόφου 200 γρ φυτικό τυρί για πίτσα 200 γρ μανιτάρια σιτάκι Απλώνω στην σάλτσα τομάτας επάνω στη ζύμη (να μην έχει νερά πολλά γιατί θα λασπώσει το ζυμάρι) και στρώνω πολύ λεπτές ροδέλες από μελιτζάνας και κολοκυθιού, τα λουκάνικα και τις πιπεριές και τα ψιλοκομμένα μανιτάρια. Αλατοπιπερώνω ελάχιστα και ψήνω για 15 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο. Το βγάζω, σκεπάζω με το τριμμένο φυτικό τυρί και ξαναψήνω για άλλα 10-15 λεπτά.

Υλικά: 9 γλυκοπατάτες (ή 5 γλυκιές και 4 πατάτες) 2 καρότα 2 κρεμμύδια 2 πιπεριές κέρατο ή Φλωρίνης 2 πιπεριές (για γέμισμα) 1 πορτοκάλι 2 κ.σ. μηλόξυδο 1/2 κ.γ. σουμάκ 1/2 κ.γ. τζίντζερ 1/2 κ.γ. μοσχοκάρυδο 1/2 κ.γ. κουρκουμά 1/2 φλυτζάνι τοματοπολτό 250 γρ. κόκκινες φακές Αλάτι, πιπέρι, ελαιόλαδο Μερικά καπαρόφυλλα τουρσί Εκτέλεση: Πλένω καλά τις πατάτες και αφαιρώ ένα κομμάτι σαν "βάρκα" κατά μήκος τους. Τα κομμάτια που αφαιρώ τα ξεφλουδίζω τα κόβω και τα αφήνω στην άκρη, τις πατάτες τις τυλίγω με αλουμινόχαρτο και τις ψήνω στο γκριλ μέχρι να μαλακώσουν (οι γλυκοπατάτες θα γίνουν πιο γρήγορα από τις απλές πατάτες), αφού πρώτα τις ραντίσω με ελαιόλαδο και αλατοπίπερο. Ψιλοκόβω τη μία γλυκοπατάτα, τα καρότα, τα κρεμμύδια, τις μακριές πιπεριές και τα σοτάρω με λίγο ελαιόλαδο, αλατοπίπερο και τα μπαχαρικά. Σβήνω με τον χυμό του πορτοκαλιού και το μηλόξυδο. Μόλις φύγει η πολύ όξινη μυρωδιά προσθέτω νερό, τον χυμό τομάτας και μόλις αρχίσει να βράζει προσθέτω μισό πακέτο κόκκινες φακές. Αφού βράσει για 15 λεπτά περίπου (προσθέτω λίγο νεράκι όταν χρειάζεται για να μην κολλήσει) κατεβάζω από τη φωτιά και προσθέτω αν θέλω τα καπαρόφυλλα. Όταν γίνουν οι πατάτες ανοίγω το αλουμινόχαρτο και τις γεμίζω με τις φακές και ξανά κλείνω. Γεμίζω και 2-3 μεγάλες πιπεριές (προαιρετικά) ρίχνω στο ταψί και τα κομματάκια από τις πατάτες που έχω φυλάξει με λίγο λάδι και αλατοπίπερο και συνεχίζω το ψήσιμο στο γκριλ, αρχικά χαμηλά και στο τέλος ψηλά για να πάρουν χρώμα. Φυλάω και λίγες φακές για συνοδευτικό, άλλωστε οι πατάτες δεν χωράνε πολύ γέμιση. Ο μοναδικός συνδυασμός γεύσεων, γλυκό με ξινό, πικρό, αλμυρό και πικάντικο είναι αρκετός σαν ανταμοιβή για τις ώρες που θα μαγειρεύετε! Οπωσδήποτε να ακούτε και καλή μουσική :)